kennisbank voor pleziervaart
         en scheepvaarthistorie
 
 

Vaarroute 2, Rondje Kuinre
1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22
Route 2, Rondje Kuinre:
Ossenzijl - Kuinre - Ossenzijl
sluizen 2
hoogte 2.65m
diepgang 1.00m
afstand 25km

Te verlengen met:

Route 1, Wieden en Weerribben:
Meppel - Ossenzijl - Meppel
sluizen 1
hoogte 5,50m
diepgang 1.40m
afstand 55km

Route 2, Rondje Kuinre, waterkaart C, Noordwest-Overijssel.
Trailerhelling in Kuinre bij WV De Oude Haven, Sasplein 3.

Ossenzijl
Bij de brug ligt een "sijl" (sluis), ooit gebouwd door de familie Osse, die daarvoor tolgeld (schutgeld) mocht heffen op de doorgaande schepen. Men beweert dat de naam daar vandaan komt. Voorbij de brug en openstaande sluis kan prima in de Ossenzijlersloot gelegen worden. Er zijn vele meerpalen aan een schelpenpad. Net na de sluis, die naar ik me heb laten vertellen sinds 1930 openstaat, is een goede gelegenheid om een visje te verschalken. De gebakken vis en gerookte paling zijn voortreffelijk. De haring (al naar gelang het seizoen hollandse nieuwe of maatjes) is ronduit smerig. De weliswaar terplekke schoongemaakte haring komt uit een tonnetje dat al heel lang geleden is ontdooid.
Het is hier leuk liggen. De Ossenzijlersloot vormt een onderdeel van de staande mast route naar Friesland, waar we nog maar een paar honderd meter van verwijderd zijn. Het is een komen en gaan van schepen, waaronder veel huurboten. Aan bakboordzijde is gelegenheid tot innemen van brandstof en drinkwater (inmiddels niet meer). De brandstof is overigens beduidend duurder dan elders. Bij route 1, waar Ossenzijl een onderdeel vormt wordt deze beschrijving herhaald

De Linde
We varen de Ossenzijlersloot in noordelijke richting en komen bij de splitsing met de Linde waar we bakboord uit gaan. De Linde loopt hier precies op de provinciescheiding van Friesland en Overijssel. Na direct een lage vaste brug gepasseerd te hebben komen we op een bochtige stuk tussen hoog riet dat zo'n 5km doorloopt tot het gehucht Slijkenburg waar eens de monding was. Aan de noordzijde ligt de Lindedijk, die rond 1825 door de Friezen is aangelegd ter beveiliging tegen hoog water uit het getijdenriviertje. Aan de Overijsselse kant was geen dijk, waardoor de bewoners vaak te kampen hadden met overstromingen, waarbij ettelijke mensen omgekomen zijn. Bij Slijkenburg staat nog het kanon dat destijds werd afgeschoten om de boeren te waarschuwen voor hoog water, waardoor ze het vee en zichzelf op tijd naar hoger gelegen gebieden konden brengen. Dat de dijk aan de Friese kant niet altijd bestand was tegen hoogwater is te zien aan de resten van een dijkdoorbraak bij de boerderij aan de Lindedijk 4. Hier ligt naast de boerderij nog een zogenaamd "wiel"; een diep gat pal achter de plek waar de dijk destijds doorbroken is. Het veenland rondom de boerderij is bedekt met enkele decimeters zeeklei afkomstig uit vroegere overstromingen.

Kuinre
Voorbij Slijkenburg gaat de Linde over in een gekanaliseerd stuk van ongeveer een kilometer tot de vaste Ronderbroekbrug bij het voormalige Zuiderzeedorpje Kuinre of zoals men in deze streek zegt: De Kuunder". Eens heersten hier roofridder Henri de Crane en zijn woeste zonen. Henri sloeg met toestemming van de bisschoppen zijn eigen munten, maar dat bood kennelijk weinig soelaas, want hij gaf later de voorkeur aan overvallen en berovingen. Zijn kasteel verdween in de golven van de Zuiderzee, maar in het bos dat daar nu op de bodem van de Noordoostpolder groeit zijn de fundamenten van een dubbele ringgracht boven water gekomen. De geschiedenis van Kuinre gaat volgens zeggen terug tot het jaar 1100.
De huidige recreatiehaven loopt van Ronderbroekbrug tot Nieuwstadbrug met aan weerszijde uitstekende aanleg en overnachtingsmogelijkheden. De plaatsen aan de oostkant liggen aan een breed grasveld, die aan de westkant aan een voetpad dat achter de oude bebouwing langs loopt. 

Sluis
Vrijwel direct na de Nieuwstadbrug komen we bij de schutsluis die aan stuurboordkant om een hoekje net buiten het zicht ligt. Helaas is bij de ingebruikname in 1990 geen wachtsteiger aangelegd. Het wachten op schutten kan nu alleen aan een smal walletje met prikstruiken. Niet echt handig.
De sluis zelf heeft weinig verval, we gaan omhoog, maar de kolk kan voor wat grotere schepen lastig zijn omdat de sluiswand in de lengte rond loopt. Als je gewend bent bij schutten de boot strak aan de kant te houden, moet van deze gewoonte afgeweken worden. Bij het uitvaren is het opletten geblazen. Je belandt rechtdoor in de plaatselijke jachthaven.
Er moet dus gelijk onder het sluisbruggetje uitkomend een zeer scherpe bocht naar stuurboord worden gemaakt om wederom onder een smal bruggetje door de weg te vervolgen richting Tusschen Linde. Het uitzicht is, voordat je aan de draai begint, nihil. Het rechte korte stukje water waar je nu op vaart aan de andere kant van Kuinre heet het Nieuwe Kanaal en heeft halverwege nog een behoorlijke aanlegsteiger.

Tusschen Linde, Kuinder en Tjonger
De Tusschen Linde vind ik zelf een mooier gedeelte dan De Linde zelf. Er is in het begin nog een versmalling met haakse bocht bij het eerste bruggetje, maar daarna wordt hij geleidelijk breder en het uitzicht weidser. Bij de camping van Schoterzijl is een nauwe passage door een openstaand sluisje van slechts 5.30m breed. Na het sluisje zijn wederom aanlegplaatsen en het water wordt steeds breder. Op sommige stukken is de vaargeul met tonnen aangegeven. Het panorama is afwisselend en van drukke pleziervaart is geen sprake. Van Schoterzijl tot Langelille heet het water Kuinder om daarna over te gaan in Tjonger. Voordat we op het drukke gedeelte van de Tjonger, de doorvaart naar het Tjeukemeer, komen doorkruisen we nog een redelijk grote plas, Het Wijd. Het bruggetje dat we in de verte zien moet onderdoor gevaren worden en brengt ons op de hoofdvaarroute Ossenzijl-Tjeukemeer.

Driewegsluis of Linthorst Homansluis
We varen nog steeds op de Tjonger en moeten na zo'n 500m stuurboord uit de saaie rechte Jonkers of Helomavaart op richting Ossenzijl. Na 3km de Oldelamersbrug die moet draaien en nog eens 3km verder de beweegbare Oldetrijnsterbrug met een vaste doorvaarthoogte van 2.45m. De Jonkers of Helomavaart komt uit op de Mr. H.P. Linhorst Homansluis. We zijn hier aangekomen op het beroemde driewegpunt Linde-Helomavaart-Linde. Er ligt een groot Marrekrite eiland met veel aanlegmogelijkheid. Om door te varen naar Ossenzijl kan gebruik worden gemaakt van de Mr. H.P. Linhorst Homansluis of de oude zelf te bedienen Driewegsluis die kort geleden in volle glorie is hersteld. Het laatste is natuurlijk verreweg het leukst. Ook kan gekozen worden voor een overnachting aan het eiland (max. 3x24u) met uitstekende fietsmogelijkheden, Oldemarkt, Nijetrijne e.d. Het horecapaviljoen dat via een loopbruggetje te bereiken is levert afhaalmaaltijden voor aan boord. Hier kan je ook een Marrekrite vlaggetje kopen. Het meren aan het eiland kost wel liggeld (€ 0,75 per meter per nacht (prijspeil 2013) en in het nieuwe haventje € 1,15). Bij het haventje zijn sanitaire voorzieningen aangelegd.

Terug bij af
Er kan nu gekozen worden om door te varen naar Ossenzijl via een van de twee sluizen, of met de boot nog even een uitstapje te maken naar Oldemarkt met een uitstekend haventje. Het driewegeiland moet dan aan oostelijke kant voorbij gevaren worden, waardoor je zonder schutten op De Linde komt. Kies je voor Ossenzijl, dan moet geschut worden om De Linde in westelijke richting af te varen tot de Ossenzijlersloot, het startpunt van deze route.